نزدیکی خدا به بندگان

سلام .  ورود به شهر رسول رحمت ، پیامبر اعظم (ص) ، ماه شعبان را به همه دوستان تبریک می گویم . می خواستم برای همه هدیه تهیه کنم دیدم هیچ هدیه ای بالا تر از این نیست که انسان بداند چقدر به خدا نزدیک است و ازآن مهم تر خدا چقدر به او نزدیک است . امید آن دارم به این وسیله شوق روز افزون شما  به صحبت با خدا فزونی یابد و در این ایام و لیالی شریف ما را هم در نجوای شبانه خود بی اجر نگذارید . 

خدا در قرآن فاصله خود را با بندگانش به صورت های مختلفی بیان نموده است .

دسته اول : فقط بر نزدیکی خودش به بندگان اشاره دارد؛

« فانی قریب اجیب دعوة الداع » (بقرة 186 )

دسته دوم : خدای سبحان در مقام مقایسه بر آمده و خود را نسبت به بنده نزدیکتر از دیگر انسانها میداند ؛

« و نحن اقرب الیه منکم ولکن لا تبصرون » (واقعه 85 )

دسته سوم : خدا باز هم در مقام مقایسه خود را از اجزای بدن انسان هم به او نزدیک تر می داند

« و نحن اقرب الیه من حبل الورید »

دسته چهارم : خدا خود را از خود انسان هم به او نزدیک تر می داند و در این مقام به انسان دستور می دهد ؛

« یا ایها الذین امنو استجیبوا لله و لرسول اذا دعاکم لما یحییکم و اعلموا ان الله یحول بین المرء و قلبه »

انسان موجودی اجوف و میان تهی است . پس بین انسان و خود انسان احاطه هستی حق فاصله است . پس خدا از همه کس نزدیک تر است و داعی باید توجه کند که وقتی چیزی مسئلت دارد خدا از او دور نیست . وقتی خدا نزدیک است پس همه اوصاف و افعال الهی نیز نزدیک است پس داعی ادب کند و آهسته با خدا صحبت کند  و ادب داعی همان ناله و تضرع است .

                                             التماس دعا