بیایید با خدا صحبت کنیم (۹)

عزیزانم صحبت باخدا, مخصوصا در قالب دعا فواید بسیاری دارد:

 اینکه خدا هست را با جان لمس می کنیم، یعنی در ضمیر و وجود خود، فطرت خداشناس خود را بیدار می کنیم. وقتی در دل شب بدون حضور غیر با او صحبت می کنیم و او مارا اجابت می کند و دچار حالی می شویم که می دانیم منشاء آن ما نیستیم، و یا وقتی که او خواسته ما را که هیچ کس غیر او آن را نمی دانست و یا قادر به اجابت آن نبوده است ، برآورده می کند، به خوبی وجود آن ناپیدارا درک می کنیم ، به گونه ای که حتی اگر با چشم می شد او را ببینیم، آن قدر برایمان یقین آور نمی بود. این از همان جنس ندیده عاشق شدنمان بر حضرت یوسف زهرا ء (ع) می باشد، چه آن که خیلی ها پدرش را در صحرای کربلا با چشم دیدند ولی در دل به رویت مقامش نرسیدند و آن کردند که آن شد. آری او شنوای بیناست .

                                        

وقتی اجابت می کند اسامی او را بهتر می شناسیم , وقتی از کریم یاد میکنیم وسعتش برای کسی که از او هیچ نمی خواهد نا ملموس می نماید . ولی کسی که سر سفره بی نیاز نشسته باشد شاید نتواند وصف کند ولی وجدان می تواند بکند .

اصل این است که از او درخواست کنیم , دعا خوب است زیرا در آن خواستن است و در خواستن منت کشی وجود دارد که در آن هم گدایی نمود پیدا میکند که کمال یک بی نهایت کوچک رفاقت با یک بی نهایت بزرگ است و آن هم فراهم نخواهد آمد مگر با خشوع و کوچک شدن بی نهایت کوچک در مقابل بی نیاز مطلق. صحبت کوچک با بزرگ و بنده با مولا صورت پایاپایی را متصور نیست، باید رابطه یک بی تکبر با یک متکبر مطلق را ایجاد کنیم . اگر می توانستیم از راه دیگری به کمال برسیم مطمئنا خدا از روی لطف خود از طریق انبیاء و راهبران آن را هم به ما نشان می داد .

                                          

فایده دیگر دعا علاوه بر ایجاد رابطه، از بین بردن کبر در وجود انسان است . اصلا خدا بارحمتش گره هایی را در راه انسان بوجود می آورد که جز با عنایت خودش حل نمی شود لذا انسان با ید خود را خوار کند و با التماس از او بخواهد، و در همین حین کبرش علاج شود و به کمال برسد . لذا اگر انسان خود را در سختی نبیند کبر خانمانش را می سوزاند .

« لقد خلقنا الانسان فی کبد» (بلد 4) 

لذا هرچه در مسیر سلوک پیش بروید حضرت رب از روی مربی گری خویش سختی بیشتری را نشان بنده می دهد تا خشوعش افزوده گردد وکمال را در یابد برای مثال رجوع کنید به حادثه کربلا :      « ما رایت الا جمیلا »

ادامه دارد