آزمون یاران حضرت

همه انبیاء ومصلحان الهى،هسته هاى اصلى نهضت خویش راباآزمایش برگزیده اند،چراکه راه دشوار است وآمیخته بارنجها، وبدون داشتن یارانى آبدیده،سردوگرم چشیده،فداکارو وفادار،نمى توان خطرکرد.طالوت،که درروایات  یاران مهدى به یاران اوتشبیه شده اند،درنبردباجالوت،لشکریانش راباتشنگى آزمود.تن پروران وناشکیبایان نظم رابرهم زدند حریصانه به آب افتادند، ولى صبور مردان ازآن، لب تر نکردند. از این راه، روشن شد که گروه نخست، ارزش وتوان همراهى با طالوت راندارند وسرانجام،در رویارویى با سپاه دشمن،وحشت آنان رافرا گرفت وازجنگیدن، بازماندند ولى گروه دوم که ایمان فکری و بصیرت واقعى داشتند،همه پیروزى رادراختیارخدادیدند وصبورانه مقاومت ورزیدند.یاران مهدى(ع)نیز براى رسیدن به درجه شایستگى همراهى، از قربال هاى گوناگون گذر داده می شوند وپس از پیمودن مراحل دشوار، به قله رفیع نصرت بالا می روند.پاره اى آزمایش هاپیش ازقیام صورت می گیرد وپاره اى پس ازآن طولانى شدن غیبت،فتنه ها، فریبندگى ها، افکار باطل، جاه و مقام، جلوه فروشان، محراب داران،دین به دنیا فروشان، عالِم نمایان و... بسیارى ازمنتظران را از راه باز می دارند. به میزان درجات ایمان وگذر ازآزمون ها،منتظران متمایز می شوند و به میزان مایه هاى ایمانى،در یارى امام بر یکدیگر پیشى می جویند.به فرموده امام صادق(ع)در وقت ظهور،برخى یاران، شب دربستر ناپدید می شوند و فرداى آن در مکه اند و گروهى روز درآسمان راه می سپارند.گفتم: فدایت شوم کدام یک ایمانشان بیشتر است فرمود:آنکه درآسمان حرکت می کند.پس از گردآمدن نیروها،آزمون ها سخت ترمی شود.امام با آزمون هاى جسمى وروانى، باورها رابه آزمایش می گذارد.ازجمله، همانند طالوت که سپاهیانش راباتشنگى آزمود،یاران امام نیزباتشنگى امتحان خواهند شد.فراتر ازآن، امام بى پروابه باورهاى خرافى و عوامانه حمله می برد و معارف به دور از دسترس و پوشانده شده در غبار فراموشى  را آشکار می سازد.در این تکان هاى فکرى، صاحبان بصیرت و معرفت، تزلزلى به خود راه نداده و استوار بر جاى می مانند، ولى آنانکه در باورهاى خود  ناخالصى دارند و اندیشه را از سرچشمه نگرفته اند و در حقانیت امام تردید کرده اند، از پیرامون حضرت پراکنده می شوند. هنگام سخنرانى امام در مسجد کوفه وتخریب دیوار مسجد پیامبر، تفاوت هاى فکرى وبینش همراهان به بوته آزمایش در می آید و درجه و رتبه یاران درپیروی فرامین امام ارزیابى می شود.                          منبع:مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت(ع)